تفاوت کوچینگ با روانشناسی و منتورینگ

تفاوت کوچینگ با روانشناسی، مشاوره و یا منتوزینگ، از پرسش های متداولی است که توسط مراجخین پرسیده می شود. به بیان ساده، در فرآیند کوچینگ  مراجعه کننده، راه حل را با همراهی کوچ، در درون خود جستجو می کند و با آگاه تر شدن، رشد می نماید. این آگاهی و خرد از درون به او داده می شود، نه بیرون و این در حالی است که در منتورینگ، یک منتوز حرفه ای که در موضوعی خاص آگاهی لازم را داراست، راه حل های از پیش تعیین شده را به مراجع، ارائه میدهد. بسته به نوع هدف یا مساله، هر کدام از این روش ها، می توانند صودمند باشند.

در مشاوره و روانشناسی، تمرکز بر درمان انواع مشکلات روانی و اختلال شخضیتی است و معمولا به میزان زیادی رویکرد اصلی، واکاوی و نگاه به گذشته فرد است. اما کوچینگ یک فرایند درمانی نیست، بلکه یک فرآیند ارتقای کیفیت و تحول است. در کوچینگ، نگاه به مراجعه کنندگان، بدون قضاوت بوده و مراجعه کننده، به عنوان فردی توانمند که پتانسیل حل مشکلات خود و پیدا کردن راه حل و رشد را دارد، شناخته می شود. کوچینگ بر عمل در زمان حال و برنامه ریزی مسیرآینده برای رسیدن به اهداف استوار است و به همین دلایل، تمرکز آن بر آینده است.